دانلود مقالات علمی
اتیلن و نقش آن در پیری گل های بریده
اتیلن ساده ترین هیدروکربن غیر اشباع است و در کنترل فرایند رشد و نمو از جوانه زنی تا پیری نقش عمده ای دارد، اتیلن در بسیاری از بافت ها نقش مهمی در تولید رنگدانه ها، تجزیه کلروفیل، مقاومت به پوسیدگی، ریزش برگ و گل، متابولیسم فنول ها و دیگر فرایندها دارد.
تشکیل اتیلن بخصوص تحت شرایط تنش نظیر خشکی، گرما، سرما و آسیب های مکانیکی ممکن است در تمام قسمت های گیاه صورت گیرد. عوامل موثر بر میزان تولید اتیلن در بافت شامل رقم، میزان رسیدگی یا بلوغ بافت، دما، میزان اکسیژن و دی اکسید کربن محیط، تنش ها و وجود اتیلن یا هیدروکربن های مشابه در محیط می باشند. اتیلن اثرات مختلفی بر روی گل ها دارد. پیری گل های حساس به اتیلن در وهله ی اول نتیجه همزمان اتیلن درونزایی است که توسط بافت گل تولید می شود یا به عنوان یک آلاینده در اتمسفر محیط وجود دارد و با اوج گیری تولید اتیلن شبیه آنچه در حالت فرازگرایی اتفاق می افتد ارتباط دارد. اتیلن پیری برگ و گلبرگ را تحریک نموده و موجب خشک شدن کاسبرگ ها، ریزش گلچه ها، برگشتگی لبه گلبرگ ها یا جام گل و لوله شدن آن به سمت داخل، پژمردگی و حتی تغییر رنگ می شود (ادریسی، 1388).
استعمال خارجی اتیلن تجزیه پارامترهای اندازه گیری پیری از قبیل کلروفیل، RNA و پروتئین را در تعداد متغیری از سیستمهای آزمایشی سرعت می بخشد. همچنین برخی از mRNA ها وجود دارند که در طی پیری برگ و در پاسخ به اتیلن به کار رفته در تولید آنزیم های تسریع کننده فرایندهای تجزیه تجمع می یابند.